تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پلاسمایی اپلین و نیتریک اکساید مردان میانسال غیرفعال

Authors

  • حافظ رحیم زاده دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی قلب، عروق و تنفس، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • حسین برزگری مروسی دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی قلب، عروق و تنفس، دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • سیروس چوبینه دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه تهران، تهران، ایران
  • فاطمه شب خیز . دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه تهران، تهران، ایران
Abstract:

گشادکننده‌های عروقی از تنظیم‌کننده‌های کلیدی فشارخون و سیستم قلبی – عروقی‌اند که این مطالعه با هدف بررسی تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر تغییرات اپلین و نیتریک اکساید به‌عنوان گشادکننده‌های عروقی و تنظیم‌کنندۀ فشارخون انجام گرفت. در این پژوهش اپلین و نیتریک اکساید و فشارخون پیش و پس از شش هفته تمرینات تناوبی اندازه‌گیری شد. بدین منظور دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) شامل مردان میانسال شهر تهران با دامنۀ سنی 45 تا 55 سال به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. پروتکل تمرین تناوبی با شدت بالا شامل 10 تناوب (45 ثانیه با شدت 85 تا 90 درصد ضربان قلب ذخیره و 2 دقیقه بازیافت) توسط گروه تجربی طی شش هفته اجرا شد. در پایان هفتۀ سوم شدت تمرین به 12 تناوب تمرینی و 90 ثانیه بازیافت رسید. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرینی نمونه‌های خونی و اندازه‌گیری‌های آنتروپومتریکی و ترکیب بدنی از آزمودنی‌ها گرفته شد. نتایج نشان داد که شش هفته مداخلۀ تمرین تناوبی شدید موجب افزایش معنادار میزان اپلین (001/0P = )، نیتریک اکساید (001/0P = )، و کاهش معنادار در میزان فشارخون سیستولی (001/0P = )، و دیاستولی (002/0P = )، در گروه تجربی شد. نتایج این پژوهش حاکی از تأثیر مفید ورزش بر روی دستگاه اپلینرژیک و فشارخون است و از طرفی نشان می‌دهد احتمالاً افراد دچار فشارخون، می‌توانند به فعالیت تناوبی با شدت بالا بپردازند، لیکن تأیید این مطلب نیازمند پژوهش‌های بیشتر در خصوص نقش تمرینات تناوبی شدید و ارتباط آن با فشارخون است.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر مقادیر پلاسمایی مولکو‌های چسبان سلولی و عروقی در مردان جوان غیرفعال

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر مقادیر پلاسمایی مولکول­های چسبان سلولی و عروقی (ICAM-1 وVCAM-1) در مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور،24 مرد جوان غیرفعال داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به­طور تصادفی به دو گروه تجربی (12n=...

full text

تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح پلاسمایی آدیپونکتین استراحتی و کاهش چربی زنان جوان غیر فعال

مقدمه: تمرین تناوبی با شدت بالا ظرفیت اکسایش چربی و فعالیت آنزیم‌های میتوکندریایی را افزایش می‌دهد، ولی تأثیر آن بر مقادیر آدیپونکتین پلاسما هنوز آشکار نیست. هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر سطوح پلاسمایی آدیپونکتین استراحتی، مقاومت و حساسیت انسولینی، و کاهش چربی زنان جوان غیر فعال بود. روش کار: 22 نفر از دانشجویان به‌صورت داوطلبانه در این پزوهش شرکت کردند و به...

full text

تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-PA، PAI-1 و کمپلکس t-PA/PAI-1) مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن:41/1±33/24 سال، قد:91/4±22/176 سانتی‌متر، وزن:59/6±27/72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن:01/2±27/23 سال، قد:88/6±22/180 سانتی‌متر، وزن...

full text

تأثیر تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر سطوح پلاسمایی آدیپونکتین ، مقاومت و حساسیت انسولینی مردان جوان غیر فعال

Background and Objective: Adiponectin plays an important role in hyperglycemia, lipolysis, and inflammatory mechanisms. However, mechanisms responsible for the relationship between adiponectin and insulin resistance in response to exercise, still remains unclear. The aim of this study was to determine the effects of a six-week-long high intensity interval training (HIIT) on plasma adiponectin l...

full text

تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (hiit) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-pa، pai-1 و کمپلکس t-pa/pai-1) مردان جوان غیرفعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شش هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (hiit) بر عوامل فیبرینولیتیک (t-pa، pai-1 و کمپلکس t-pa/pai-1) مردان جوان غیرفعال بود. به این منظور، 18 مرد جوان غیرفعال به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (9n=، سن:41/1±33/24 سال، قد:91/4±22/176 سانتی متر، وزن:59/6±27/72 کیلوگرم) و کنترل (9n=، سن:01/2±27/23 سال، قد:88/6±22/180 سانتی متر، وزن...

full text

My Resources

Save resource for easier access later

Save to my library Already added to my library

{@ msg_add @}


Journal title

volume 9  issue 3

pages  371- 382

publication date 2017-11-22

By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023